Naam: Margriet Jongkees-Feunekes  

Leeftijd: 29 jaar   

Functie: Verpleegkundige deeltijdbehandeling Angst en Dwang & Praktijkopleider  

Hoe lang werk je al voor het UCP?   

Vijf en een half jaar. Ik heb HBO Verpleegkunde gestudeerd en ben na mijn afstudeerstage blijven plakken. Ik heb eerst stagegelopen op de afdeling Angst & Dwang, daarna nog een periode bij de opname Depressie. Toen er een vacature vrijkwam bij Angst & Dwang heb ik gesolliciteerd en sindsdien werk ik hier als verpleegkundige bij de deeltijdbehandeling. Daarnaast ben ik nu ruim een jaar Praktijkopleider en houd ik mij bezig met alles wat met scholing en ontwikkeling te maken heeft binnen het verpleegkundige domein in het UCP.   

Waar is je werkplek op dit moment?  

In mijn functie als verpleegkundige werk ik op de begane grond van het UCP. Als praktijkopleider werk ik overal in het UCP en heb ik geen vaste werkplek. In het nieuwe gebouw is dat niet anders.   

Hoe vind je het om bij het UCP te werken?  

Ik vind het heel leuk om hier te werken, ben natuurlijk niet voor niets blijven plakken na mijn studie! De sfeer is prettig en laagdrempelig. Als je iets wil is er veel mogelijk en je kunt altijd in gesprek hierover. Er wordt veel met je meegedacht.  

 Heb je nog een leuke anekdote over het oude gebouw?  

Het komt wel eens voor dat er in een gesprekskamer een patiënt of nieuwe medewerker op de alarmknop drukt. Die ligt hier op de vensterbank of op het bureau en hoewel er wel op staat wat het is, gebeurt het soms dat iemand hier per ongeluk op drukt. Dan komt er een hele garde verpleegkundigen aangesneld om te kijken wat er gaande is!  

Waar kijk je naar uit bij het nieuwe gebouw?   

Dat alles nieuw is – en dat je de patiënten kunt welkom heten in een fijne omgeving. Dat ervaar ik in het huidige gebouw niet zo; sommige ruimtes zijn best gênant. De gesprekskamers zijn bijvoorbeeld niet bepaald sfeervol. In het nieuwe gebouw hangt een fijne sfeer en is er veel licht, rust en ruimte. Het doet niet klinisch aan.  

Ben je ook ergens sceptisch over?  

Toen we een kijkje kwamen nemen op de afdeling vond ik het voordelig dat de gesprekskamers zo groot zijn. Samenwerken wordt geen probleem met de hoeveelheid ruimte die je er hebt. Ik vraag me wel af hoe het gaat als we individuele gesprekken met patiënten moeten inplannen. Kan dat wel1? Dan moet er een duidelijke verdeling worden gemaakt.   

 Verder viel het me op dat er nog geen raambekleding of folie hing in de gesprekskamers2. Dat lijkt me wel zo handig en prettig – privacy technisch – als we daar gesprekken moeten voeren.    

1 Daar zijn een paar mogelijkheden voor. In de buurt van de huiskamers van de deeltijdbehandeling zijn workboxen waarin een gesprek kan plaatsvinden. Ook zijn er kantoor-behandelruimtes beschikbaar voor individuele gesprekken. In het begin zal het wel zijn weg even moeten vinden.  

2 Op de ramen naast kantoor-behandelruimtes komt een folie dat verloopt van transparant naar mat. Zo kun je zien dat de ruimte in gebruik is, maar niet door wie. Verder zijn we terughoudend met het plakken van folie. Dat gaan we aanvoelen in de eerste maanden. Daarna kunnen we altijd nog besluite folkie bij te plakken. 

Wat vind je belangrijk in het nieuwe gebouw? Wat moet er zeker mee worden genomen en wat kan er beter?   

Vooral doorgaan met wat we doen: het leveren van goede, fijne zorg.